Sarajevo u ilegali





Da se odmah razumijemo: ne spadam među one koji smatraju da je biti „rođeni Sarajlija“ neka titula ili čak privilegija, nemam ništa ni protiv „došljaka“,  naprotiv – stekla sam divne prijatelje iz istočne Bosne i Sandžaka. Uostalom, stanovnici mog rodnog grada oduvijek su se dijelili samo na „raju“ i „papke“ bilo da su rođeni u njemu ili ne.  Ostale podjele – ne priznajem!

ALI...

Sticajem nesretnih okolnosti u Sarajevu je prevladao „zakon velikih brojeva“ pa je  raja prešla u ilegalu a  sarajevski papci su brojčano pojačani drugim papcima. Ni to mi ne bi smetalo da ta većina uporno ne traži da se sve prilagodi njima. Zato,

ZAHTJEVAM:
-         
    Da u svim kafanama, a naročito ljetnim bašatama,  mogu popiti (točeno) pivo
-     Da se grade džamije visokih minareta, primjerene gradu okruženom planinama,  a ne pustinjskom krajoliku gdje visoko minare nije ni potrebno
-     Da sa svake džamije ezan ide „uživo“, bez razglasa
-     Da se u pozorištu ne jedu grickalice i ne koriste mobiteli
-      Da se prestanu graditi ružne staklene grdosije od milja zvane „urbicidna šaka u oko“
-      Da iz automobila i gradskog prevoza ne vrište cajke na sav glas
-      Da loše našminkane djevojke u trgovinama kozmetikom ne nude savjete koje same ne znaju primijeniti
-       Da se ni jedan konobar  ne obraća gostima s „jarane“
-       Da mi se ne broje krvna zrnca po nacionalnoj osnovi
-       Da me ne uznemiravaju telefonski razne firme i firmice nudeći sve i svašta – za ništa
-       Da osoblje GRASA ne psuje , ne jede burek na radnom mjestu i ne maltretira putnike cajkama
-       Da taksisti na aerodromu pale taksimetar,  a oni na autobuskoj stanici prihvaćaju bez psovanja „kratke“ vožnje
-       Da se vozači „bijesnih“ auta prestanu bahatiti na cesti i prilikom parkiranja
-       Da me na ulici ne presreću i zaskaču razni lažni „humanitarci“
-        Da roditelji u odgoj djece, blago rečeno,  uvrste malo obzira prema drugima
-        Da novinari (čak i oni „diplonirani“) bolje savladaju osnove zanata, porade na pismenosti i idu na govorne vježbe
-        Da se mladi „japijevci“ (znate oni u uskim crnim odijelima i špicastim cipelama) koji rade za strance – malo spuste na zemlju
-        Da sve djevojke , kad ih već uporno nose, nauče hodati u štiklama a ne da „kljusaju“ bez ispravljanja koljena
-        Da se riječi „komšija“ vrati pravo značenje (dobar komšija je preči od familije)
-        Da stanari u višekatnicama shvate da ne žive u privatnoj kući na livadi...
-         Itd, itd...

DOK SE MOJI ZAHTJEVI NE ISPUNE
-         
S    Sjediću u „La linei“ i „Bečkoj“
-        Šetati Vilsonovim i ulicama oko Filozofskog fakulteta
-       Jesti u „Tavoli“ ili „Pod lipom“
-        Svratiću na čašicu razgovora kod pravih sarajevskih zanatlija na Čaršiji,  naročito kod limara   u
Velikom čurčiluku i sajdžije preko puta male pošte blizu Evrope
-         Itd, itd..

Čista ilegala!

You Might Also Like

0 komentari